کیفیت زندگی و تعیین کننده های آن در بازماندگان سرطان کولورکتال

زمینه: سرطان کولورکتال سهم قابل توجهی در ایجاد ناراحتی­­های جسمانی، روانی و اجتماعی برای بیماران دارد. هدف از این مطالعه تعیین ابعاد مختلف کیفیت زندگی مرتبط با سلامت و ارتباط آن با خصوصیات جمعیت شناختی و برخی ویژگی های بالینی در بازماندگان سرطان کولورکتال در شهرستان بابل می­باشد. روش­ها: این مطالعه به صورت مقطعی در سال 1392 بر روی 120 بازمانده سرطان کولورکتال شناسایی شده بین سال های 91-1386 در نظام ثبت سرطان بابل انجام گردید. پرسشنامه­ای حاوی اطلاعات جمعیت شناختی، ویژگی های بیماری و نیز کیفیت ­زندگی مرتبط با سلامت (با استفاده از پرسشنامه استاندارد eortc-qlq-c30) به صورت مصاحبه حضوری در منازلشان تکمیل گردید. یافته­ها: میانگین امتیاز نمرات کل مقیاس عملکردی در آقایان (71/16±24/69) به طور معنادار بیشتر از خانم ها (87/17±67/57) بود (001/0p=). در همه 5 بعد مقیاس عملکردی، آقایان نمرات بالاتری داشتند که این اختلاف نمرات در قسمت­های عملکرد جسمانی، هیجانی و شناختی از نظر آماری معنادار بود. از بین متغیر­های مورد مطالعه؛ بیماری های همراه، شاغل بودن و تحصیلات به عنوان پیش­گویی کننده­های مستقل کیفیت زندگی شناسایی شدند. نتیجه­گیری: کیفیت زندگی در بیماران در حد متوسط بوده و متغیرهای شاغل بودن، تحصیلات و بیماری های همراه با آن مرتبط است. با توانمند­کردن کارکنان بهداشتی، افزایش آگاهی بیماران و خانواده­هایشان و کنترل بهتر بیماری های دیگر می توان به بازگشت بیماران به یک زندگی فعال کمک کرد.